20/10/13

Betrayer Preview - Ένα ξεχωριστό παιχνίδι!




To Betrayer μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την πρώτη κιόλας στιγμή που το αντίκρισα στα μάτια μου, είχε κάτι το μοναδικό, κάτι το παράξενο που δεν θυμάμαι να τo έχω ξαναδεί  σε προηγούμενο τίτλο του είδους.  Όταν όμως είδα ποια ήταν η εταιρία που βρισκόταν πίσω από την δημιουργία του τίτλου όλα έγιναν πιο ξεκάθαρα. Η Blackpowder Games αποτελείται κυρίως από τα πρώην στελέχη της Monolith Productions που ήταν υπεύθυνοι για την δημιουργία δυο τίτλων σταθμών για το είδος των first person shooters. To πρώτο είναι το είναι το αξέχαστο F.E.A.R, που κατάφερε να μας μεταδώσει την αίσθηση του τρόμου καλύτερα από κάθε άλλο εκείνη την εποχή. Αναμφίβολα η ανάμνηση του παιχνιδιού έχει ριζωθεί για τα καλά μέσα στο μυαλό μου, καθώς είχε απαράμιλλη ατμόσφαιρα, όμορφα γραφικά  για τότε και καταπληκτικό ήχο.  Χαίρομαι που κατάφερα να το πιάσω στα χέρια μου όπως επίσης χαίρομαι που δεν έπαθα κανένα εγκεφαλικό παίζοντας το! Ο δεύτερος τίτλος που είναι γνωστή η Monolith είναι το No One Lives, ένα παιχνίδι  που επιβραβεύθηκε από πολλούς για το καλογραμμένο σενάριο του, το gameplay του όπως φυσικά και για τον τεχνικό τομέα του.  Ήταν κάτι ανάμεσα από Austin Powers αλλά και James Bond καθώς συνδύαζε το χιούμορ του πρώτου με αρκετά στοιχεία από τις ταινίες του πράκτορα 007. Προσωπικά το No One Lives δεν έχω καταφέρει να το παίξω ακόμα, επειδή ήμουν πολύ μικρός όταν κυκλοφόρησε και μου φαίνεται ποια αρκετά παλιό.  Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παραλείψω  να το δοκιμάσω κάποια στιγμή. Ποτέ μην λες ποτέ!


Γυρνώντας πίσω στο Betrayer. Από τα πρώτα λεπτά που ασχολήθηκα μαζί του, κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν ξεχωριστό τίτλο με ένα πρωτότυπο τεχνικό τομέα αλλά και σενάριο. To παιχνίδι βρίσκετε ακόμα σε Alpha μορφή, στην έκδοση 1.4 πιο συγκεκριμένα και για αυτό το λόγο το κάνουμε preview. H κυκλοφορία του τίτλου είναι άγνωστη ακόμα αλλά το πιθανότερο είναι το δούμε κάποια στιγμή μέσα στο επόμενο έτος. Γενικά το παιχνίδι έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμα μπροστά του για να ολοκληρωθεί και να φτάσει στην τελική έκδοση του. Πάμε να δούμε τι κάνει το Betrayer ένα τόσο μοναδικό παιχνίδι και γιατί αξίζει να του αφιερώσετε την προσοχή σας. 



Ξεβρασμένοι από το κύμα σε μια άγνωστη ακτή...


To παιχνίδι διαδραματίζετε στις αρχές του 17ου αιώνα, βρισκόμαστε ολομόναχοι σε μια ακτή χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το πως ή το γιατί. Γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι ο χαρακτήρας μας είναι ο μοναδικός επιζών από ένα αγγλικό πλοίο που όδευε στις αποικίες της Βιρτζίνια και ναυάγησε. Παρόλα αυτά δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο χαρακτήρας μας και ποιον σκοπό είχε να πάει εκεί. Σύντομα θα συναντήσουμε μια μυστηριώδες κοπέλα με κόκκινη κάπα (η κοκκινοσκουφίτσα ίσως…) που χρησιμοποιώντας το τόξο και τα βέλη της, μας στέλνει «ραβασάκια» δίνοντας μας μερικές πληροφορίες για το τι έχει συμβεί. Προχωρώντας στο παιχνίδι το σκηνικό αρχίζει και θυμίζει περισσότερο με το αντίστοιχο αυτό του The Walking Dead  καθώς θα συναντήσετε τους Spaniards, Ισπανούς στρατιώτες που έχουν μεταμορφωθεί σε εξαιρετικά επικίνδυνους undead. Στην συνέχεια θα βρείτε μπροστά σας το εγκαταλελειμμένο  Fort Henry που οι μόνοι κάτοικοι που απέμειναν έχουν μετατραπεί σε αγάλματα από σκόνη. Όλα τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι κάποιο είδος αρχαίας κατάρας μαστίζει την περιοχή με κύριους υπεύθυνους τους Ινδιάνους που κατοικούν εκεί. Τώρα αν  πραγματικά έτσι έγιναν τα πράγματα και το γιατί, μένει να το ανακαλύψουμε. 


Η ιστορία είναι πραγματικά πολύ καλή και σε συνδυασμό με την «μυστηριακή» ατμόσφαιρα που έχει το παιχνίδι είναι ικανό να  αιχμαλωτίσει το ενδιαφέρον σας αμέσως. Εξερευνώντας τον χώρο που βρισκόμαστε, θα ανακαλύψουμε αρκετές σελίδες που αποτελούν κομμάτια από τις καταγραφές όλων όσων ζήσανε στην περιοχή πριν τον ερχομό μας. Με αυτόν τον τρόπο ξετυλίγεται σιγά σιγά το κουβάρι της ιστορίας αν και αρχικά θα αργήσετε να καταλάβετε στο περίπου τι συμβαίνει, επειδή τα γεγονότα είναι κάπως μπερδεμένα για να βγει κάποιο ουσιαστικό νόημα.


Περπατώ, περπατώ μες το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ!


Ένα πράγμα που θα συνειδητοποιήσετε από την αρχή του Betrayer είναι ότι πρόκειται για έναν αρκετά δύσκολο τίτλο και χρειάζεται την μέγιστη προσοχή σας αν θέλετε να επιβιώσετε. Αρχικά θα έχετε στην διάθεση σας μόνο το μαχαίρι και το τόξο σας, ενώ λίγο αργότερα θα βρείτε το πρώτο σας musket. Το musket μπορεί να έχει πολύ πιο μεγάλη ισχύ από το τόξο σας, αλλά ο χρόνος που χρειάζεται για να το ξαναγεμίσετε είναι πολύ μεγάλος και μπορεί να αποδειχτεί μοιραίος όταν είσαστε πάνω την μάχη. Ένα ακόμα πλεονέκτημα που έχει το τόξο έναντι του musket, είναι ότι μπορείτε να ανακτήσετε τα βέλη σας που έχετε ήδη ρίξει, ξεμένοντας έτσι δυσκολότερα από ammo.  Η καλύτερη τακτική είναι να τους πυροβολήσετε αρχικά με το musket και έπειτα να τους αποτελειώσετε με τόξο. Το μαχαίρι είναι καλύτερα να το χρησιμοποιήσετε μόνο στην περίπτωση που δεν έχετε καθόλου ammo. Μπορεί η Α.Ι των εχθρών σας να μην βρίσκετε στα καλύτερα επίπεδα αλλά αν νομίζετε ότι είναι εύκολο να τους ξεκάνετε εσείς, πριν σας ξεκάνουν αυτοί, τότε πέσατε έξω. 

Οι Spaniards μπορεί να είναι  undead αλλά μπορούν να χρησιμοποιήσουν και οι ίδιοι musket και τόξα ενώ οι πανοπλίες που φοράνε, σας δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο στο να τους «ρίξετε». Οι σφαίρες και τα βέλη είναι δυσεύρετα και τελειώνουν πολύ πιο γρήγορα από ότι νομίζετε. Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα να τα αγοράσουμε μερικά ώστε να κάνουμε την ζωή μας λίγο πιο εύκολη. Λίγο όμως, καθώς ακόμα και τα λεφτά που μαζεύουμε από τους εχθρούς μας και από τα σεντούκια που ανοίγουμε δεν είναι πολλά οπότε δεν έχουμε την δυνατότητα να αγοράσουμε αρκετά πράγματα. Αυτό που μου έκανε καλή εντύπωση,  είναι ότι μπορούμε να πουλήσουμε τα αντικείμενα που δεν χρειαζόμαστε απευθείας από το inventory μας,  χωρίς αναγκαστικά να χρειαστεί να επισκεφτούμε κάποιο store



Ο πρώτος Spaniard που θα αντιμετωπίσουμε...



Ο χαρακτήρας μας είναι αρκετά ευάλωτος στα χτυπήματα των τεράτων και με τρία, άντε το πολύ με τέσσερα χτυπήματα βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. O μόνος τρόπος για να γιατρευτεί από τις πληγές του είναι… το να πιει νερό! Γιατί; Γιατί τα ράμματα και οι γάζες είναι για τους φλώρους κύριοι!  But wait, theres more! Αν τυχών σκοτωθείτε, κάτι το οποίο θα σας συμβεί αργά η γρήγορα (μάλλον το δεύτερο…)  χάνετε όλα τα λεφτά σας στο σημείο που πεθάνατε και πρέπει να ξαναγυρίσετε πάλι εκεί ώστε να μπορέσετε να τα πάρετε πίσω. Το θέμα είναι ότι όταν κάνετε και εσείς respawn το ίδιο κάνουν και οι εχθροί σας! But wait, theres even more! Αν ξανά πεθάνετε στην προσπάθειά σας να ανακτήσετε τα λεφτά σας τότε θα χαθούν μια και καλή μην μπορώντας έτσι να τα πάρετε πίσω. Φυσικά εννοείτε ότι θα ξανά χάσετε και αυτά που είχατε μαζέψει μέχρι εκείνη την ώρα. Τι νομίζατε ότι θα σας λυπηθεί κανένας; Πέρα από την πλάκα, χάρις όλα τα παραπάνω θα αναγκαστείτε πολλές φορές να καταφύγετε στην τακτική του hit and run που τις περισσότερες φορές καταλήγει να είναι ενοχλητική και κουράζει. Ελπίζω στην τελική έκδοση του παιχνιδιού να αφαιρέσουν το ενοχλητικό respawn των εχθρών.


Κάτι τρομερό συνέβη στο Fort Henry...



Ο κόσμος του παιχνιδιού αν και έχει ένα ικανοποιητικό μέγεθος είναι κάπως άδειος και χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα από τους δημιουργούς. Να επισημάνουμε ότι υπάρχει και η επιλογή για fast travel. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η ελευθερία που σου προσφέρει το Betrayer, χωρίς να σε καθοδηγεί και να σου παρέχει ιδιαίτερη βοήθεια. Σε αφήνει να εξερευνήσεις μόνος σου τα μυστικά που κρύβει ο κόσμος του πράγμα που δεν βλέπουμε συχνά στους σημερινούς τίτλους. Ακόμα και στον χάρτη δεν σου δείχνει ακριβώς την τοποθεσία που βρίσκεσαι πράγμα που το κάνει περισσότερο ρεαλιστικό.  

O μοναδικός τεχνικός τομέας του παιχνιδιού είναι σίγουρα από τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά του. Χρησιμοποιώντας την Unreal Engine 3, η παλέτα των χρωμάτων του είναι σίγουρα η μικρότερη που έχουμε δει ποτέ σε παιχνίδι αυτού του είδους. Βασικά για ποια χρώματα μιλάω; Αφού όλα τα υπόλοιπα εκτός από το κόκκινο είναι ασπρόμαυρα! Αυτό ενισχύει την ατμόσφαιρα κατά έναν πολύ μεγάλο βαθμό, εκτοξεύοντας με αυτόν τον τρόπο την αισθητική του παιχνιδιού, βυθίζοντάς σε ολοένα και περισσότερο στον ανατριχιαστικό κόσμο του. Ο ήχος φυσικά δεν πάει πίσω παίζοντάς και αυτός έναν πολύ μεγάλο ρόλο στην ατμόσφαιρα. Μπορεί να μην περιλαμβάνονται μουσικά κομμάτια αλλά η ποιότητα του ήχου από το θρόισμα των φύλων των δέντρων μέχρι και των κραυγών των Spaniards, είναι εξαιρετική αποζημιώνοντας μας και με το παραπάνω. Κατά την διάρκεια ενασχόλησης μου με το παιχνίδι δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με τα το frame rate να είναι σχεδόν πάντα κολλημένο στο 60. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Betrayer έχει πάρα πολλά bugs ακόμα, παρόλα αυτά δεν ήρθα αντιμέτωπος με κανένα που να μου χάλασε το gameplay. Αξίζει να αναφέρω ότι στα τελευταία updates προστέθηκε και η επιλογή του saturation που μας δίνει την δυνατότητα να κάνουμε το παιχνίδι έγχρωμο. Σας προτείνω πάντως να μην το κάνετε, γιατί έτσι θα χάσετε ένα μεγάλο μέρος από την ατμόσφαιρα του.



Μπορείτε να προσθέσετε χρώμα στο παιχνίδι ανεβάζοντας το saturation.


Ομολογώ ότι το Betrayer μου άρεσε πάρα πολύ και πιστεύω ότι είναι ένας τίτλος με πάρα πολλές δυνατότητες και ότι μπορεί να εξελιχθεί  σε ένα πραγματικό διαμάντι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρίσκετε ακόμα σε ένα αρκετά πρώιμο στάδιο ακόμα και η δουλειά που απαιτείται από τους δημιουργούς ώστε να το αξιοποιήσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων είναι πάρα πολύ μεγάλη. Ανεξάρτητα όμως από το ποια είναι γνώμη του καθενός για τον εν λόγο τίτλο, πιστεύω ότι πρέπει να παραδεχτούμε όλοι μας ότι τα πρώην μέλη της Monolith δεν έχουν στερέψει από ιδέες ακόμα και μπορούν κάλλιστα να μας προσφέρουν, ευχάριστες εκπλήξεις όπως είναι το Betrayer. Πραγματικά ελπίζω στο μέλλον να υπάρξει κάποια beta (ανοιχτή κατά προτίμηση) ώστε να το δοκιμάσουν όλο και περισσότερα άτομα. Το αν θα φτάσει το Betrayer στο επίπεδο που θέλουμε να φτάσει μόνο το μέλλον θα μας το αποκαλύψει. Μένει μόνο να περιμένουμε… Με αγωνία!   






© www.pc-maniacs.com, Many thanks to Blackpowder Games for providing us a key of Betrayer, for the needs of the preview.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου